Met dank aan (de vader van) Freeze, die de startbewijzen had bemachtigd, hetgeen voor een normale wielertoerist zoiets is als het winnen van een flinke prijs in de Staatsloterij, de ultieme tocht van 2005! Hier hadden ze voor getraind, met toertochten die soms wel tot 175 – 200 km reikten, hoogtestage in de Ardennen en dus was de Elfstedentocht toch ‘in de pocket’?
Ja, van zelfonderschatting kon je Bike Rebels niet betichten in die dagen… Anderzijds, getraind waren ze best wel en ze reden de 248 km toch ook uit? Nou dan! Maar het knaagde – bij C. in elk geval – dat ze er toch wel behoorlijk lang voor onderweg waren geweest. Zeker, de vele opstoppingen bij de stempelposten waren mede debet aan de totale benodigde tijd, maar het tempo lag toch niet zo hoog als van tevoren gedacht, terwijl het ‘s-morgens eerst nog van een leien dakje ging.
16 mei
Door gebrek aan ervaring, kwamen we in onze argeloosheid rond 6:40 op de startplaats aan, niet wetende dat de vijf ná ons startende groepen daar de doorgang naar de startlijn alvast blokkeerden. We vertrokken dan ook om 7:12 met groep 17, maar wat maakt het verder uit? Op het traject Harlingen – Franeker – Holwerd – Dokkum hadden we de wind redelijk ‘in de zeilen’ en bleef het droog. We begonnen ons eigenlijk al af te vragen of we bij de tijdcontrole in Dokkum lang zouden moeten wachten, voor we verder mochten. Maar doordat er af en toe eens een brug open was en de stempelposten natuurlijk redelijk als opstoppingen fungeerden, viel dat reuze mee…
En gelukkig waren de weergoden ons wederom goed gezind, want tegen het middaguur (in Leeuwarden) begon het zachtjes te regenen en zakte de temperatuur een graad of vijf (naar een lekkere +5 – altijd nog aan de warme kant, maar goed). Ook de wind nam lekker toe, zodat de gevoelstemperatuur wel dik onder nul was. Bolsward – Sneek – IJlst verliep nog redelijk ‘rustig’ maar toen in Sloten een brug open was, waarachter meteen een stempelpost lag en de vertraging opliep naar 20 minuten, begon het lichaam al lekker te verkleumen.
De échte fun begon vervolgens natuurlijk pas na Oudemirdum (km. 193) – op de dijk (richting) Stavoren – Hindeloopen blies de wind straf ‘op kop’ en in het altijd gezellige Hindeloopen zelf moesten we ook weer bijna 20 minuten ‘schuifelen’. Maar ja, Workum lag om de hoek en daarna was het nog maar 12 kilometer vol tegen de wind in naar Bolsward…
We arriveerden uiteindelijk om 20:05 om moe maar voldaan onze speciale medailles – vanwege ‘Bolsward 550 jaar’ – in ontvangst te mogen nemen. Daarna mochten we weer naar huis en – al zeggen we het zelf – we hebben toch weer een aardige prestatie verricht, die best mag worden bijgeschreven in de archieven van de Bike Rebels!
Met tot slot bijzondere dank aan de vader en partner van onze Freeze – die hebben ons vanaf Leeuwarden tot de finish moreel en fysiek gesteund met lekkere bakjes koffie en ‘versnaperingen’ op een aantal punten langs de route. En natuurlijk aan Sssuperman en de moeder van Freeze (ook met partner) die ons hebben toegejuicht langs de route, net als al die andere mensen die de kou en regen trotseerden voor hun huizen…