Vandaag (de dag van Milaan – San Remo, ofwel de ‘La Primavera’), de eerste georganiseerde toertocht van 2011 gereden. Aangezien hij niet wist hoe hij ‘uit de winter’ zou komen, had C. zich begin december voorzichtigheidshalve ingeschreven voor de 75 km. De eerstvolgende afstand is de 150 en dat is voor later, dacht hij…
De eerste keer de Joop Zoetemelk Classic ook en aangezien het met de vorm al wel redelijk goed zit, was de tocht niet uitdagender dan bijvoorbeeld de ‘Grand Depart’ van vorig jaar. Ook veel smalle fietspaden (inhalen schier onmogelijk) en belachelijk veel draaien en keren, door tunneltjes, over bouwplaatsen en ook met de nodige linke kruisingen.
Geen wonder dat er toch nog bijna 2:30 op de teller stond, voor de 77,1 geregistreerde kilometers. De stukken alleen – en soms ook in een snel groepje – gingen best vlot, maar als je achter zo’n groep nooit inschikkende medefietsers in wandeltempo zit, heb je tijd genoeg om een bammetje te nuttigen…
Het was trouwens toch wat fris vanochtend, een graadje of 3. Uiteraard wel de thermokleding mee, alleen geen handschoenen met vingers, maar die werden ter plekke gekocht. De wegen waren hier en daar nog nat van de regen van gisteren, dus de fiets kan door de wasstraat.
En natuurlijk was de gevreesde ‘ Col du Bourg à la Crème’ er aan het eind bijna teveel aan 🙂 De laatste pakweg 10 kilometer liep C.’s achterband trouwens langzaam maar heel zeker leeg en onderaan die col, moest hij toch echt even snel wat lucht bijpompen om verder te kunnen.
Al met al best een aardige rit, maar of het een blijver wordt…
