C. is bevangen door de lentekriebels. Hij komt vast nog wel een keer van een koude kermis thuis, maar gisteren was het weer een ouderwets ‘Rondje Gooimeer’ – dat was vroeger een begrip onder de Rebels en ideaal voor een (zomer)avond trip. De afstand was, afhankelijk van de route, 42 – 47 km en gemiddeld waren onze helden zo’n 1:45 onderweg, behalve als er via Mariola teruggereden werd…
C. deed in zijn eentje op de Bulls – en op een mooie, rustige dag – de noordelijke route (via Valkeveen) ooit binnen de 1:30. Gisteren ging het via de zuidkant (met die nieuwe fiets gaan we natuurlijk niet door een vrijwel zeker modderig bos rijden) en op zijn beduidend ‘snellere’ Galibier net binnen de 1:20 (44,2km).
Als er niet zo’n straf windje had gestaan, had dat nog wel wat sneller gekund, bovendien was in Huizen de Ceintuurbaan dicht en daar moest hij even zoeken. Hij vond het best wel snel, maar ja, twee bruggen en een paar viaducten – zelfs een vlakke rit rond Brunssum (richting het Noorden dan wel), is niet zó plat.
Het belooft nog een paar dagen prachtig weer te blijven, hoewel vandaag grijs begon, met de kou valt het mee en morgen gaat het richting Zeist (pannenkoek in Lage Vuursche – ook al zo’n nostalgische herinnering!)…
Update 5/3 – qua weer viel het helaas wat tegen vandaag, af en toe zelfs wat lichte motregen. Desondanks stapte C. toch op de fiets en werd het voorgenomen rondje (bijna 100 kilometer) evengoed afgelegd.
Alleen de pannenkoek is voor een volgende keer – daarvoor was het toch niet mooi genoeg en hij was benauwd dat hij niet meer op gang zou komen na een serieuze stop. Ja, hij is wat op z’n hoede voor de kou tegenwoordig – zolang je fietst is het niet zo’n probleem, maar als je stil staat…