Toerversie AGR 2011
De toerversie van de AGR van dit jaar kwam min of meer toevallig op de agenda – doordat de inschrijving ’s avonds eerst vast liep en toen naar de volgende dag vroeg in de middag werd verplaatst, kwam hij toch relatief eenvoudig aan een startbewijs, terwijl hij eigenlijk zoiets had van “laat maar”… Uiteindelijk is het wel “om de hoek” en dus voelt het toch een beetje als een verplichting 🙂
Zoals altijd als hij alleen rijdt, werd gekozen voor de 150km – de 200km biedt minder uitdagingen (lees: hoogtemeters) en de 250km is sowieso te ver voor onze held.
Na de goede voorbereiding in de Hel van het Mergelland (125km uitdagend) en Veenendaal-Veenendaal (135km praktisch vlak) was hij benieuwd hoe hij de AGR dit keer zou verteren. Spannend was wel dat hij zijn fiets vrijdag nog had laten afstellen – begin april werd bij Bike Medical alles nagemeten en er bleken toch wel wat aanpassingen noodzakelijk. Nou ja “noodzakelijk” – elke meting zal waarschijnlijk weer een ander resultaat geven, maar C. zat inderdaad niet lekker op zijn splinternieuwe Galibier. Dus werd een stuurpen van 10cm gemonteerd (i.p.v. 14), ging het zadel iets naar beneden (0,4cm) en werd er zo nog wat op de millimeter gefrunnikt.
En het moet gezegd: het “voelde” goed. Niet zo slim misschien om meteen 150km als proefritje in te plannen, maar C. houdt wel van een uitdaging, hoewel voor de zekerheid een setje inbussleutels werd ingepakt. Die waren niet nodig, net zomin als de reservebandjes want ook deze rit kwam hij “ongeschonden” door. Wel was hij blij dat hij gekozen had voor een warm overshirt met lange mouwen – dat verpestte het qua look wel een beetje, aangezien hij apetrots is op zijn nieuwe Leopard Trek outfit en daarvan was nu voornamelijk alleen de broek te zien. Als het even kon ging het jasje dan ook open 🙂 Het was best erg mooi (fiets)weer, maar helemaal kort durfde hij niet en daar was het ook iets te fris voor, zeker in de ochtenduren. Hoewel: hij vertrok pas tegen 9:00 en dat scheelde alvast een paar graden met de bikkels die (veel) eerder vertrokken.
De route is uiteraard genoegzaam bekend C. kan die bijna met de ogen dicht rijden, maar niet met zoveel medefietsers uiteraard. Gelukkig wordt er bij de AGR gestopt bij 12.000 inschrijvingen, maar dat zijn er evengoed heel veel én het parcours loopt voor veel afstanden gelijk op. De 150km is ook nog eens de meest populaire afstand, dus eenzaam hoef je je niet te voelen op zo’n dag. Dat merk je ook wel bij de twee ravitailleringsposten – aansluiten en langzaam voortschuifelen. De verzorging is wel bijna van de buitencategorie, maar daar betaal je ook voor. Natuurlijk ook voor de vele foto- en filmmomenten en C. is benieuwd of er dit jaar nog leuke actieshots tussen zitten.
Ook aan de finish was het natuurlijk weer druk, maar de chaos van een paar jaar geleden is het niet meer. De tenten zijn ook een paar maten groter en ook daar is het een drukte van belang. C. is niet zo van de versnaperingen – laat staan een obligaat Amstel biertje – maar op de foto met de rondemissen zat er ook niet in, althans hij wilde daar geen 20 – 30 minuten voor in de rij staan. Dus werd het polsbandje gewisseld voor een Isostar pakket (hij had vrijdags al een extra bandje gekocht) en daarna ging het rap richting auto en naar huis voor een lekker zonnebankje en een warme douche.
Vrijwilligers weer heel erg bedankt voor het waken over onze veiligheid! Gelukkig ook voor jullie goed weer en dat maakt het toch iets prettiger. En een pluim voor de organisatie, die de winnende formule inmiddels wel gevonden heeft 🙂
Wat registreerde de Polar?
Afstand 149,8km (officieel 150,9)
Rittijd 5:20 (zuiver, zonder pauzes)
Hoogtemeters 2.000
