Vijf van de zeven @TeamAD6Tweets leden waren vandaag present tijdens de Dood of de Gladiolen, een toertocht in de marge van de Eneco Tour. Dat was dan meteen 2,5% van het totaal aantal deelnemers, want door de regen verschenen er slechts 200 vermetelen aan de start in Sittard.
Daniël, Marten, Jeroen en Roelof moesten al heel vroeg uit de veren en zullen zich nog wel afgevraagd hebben of het nou wel zo leuk was om helemaal naar het verre Limburg af te reizen, om een tochtje in de regen te gaan fietsen. Maar ja, ’t was nou eenmaal afgesproken, er was meteen aansluitend een eerste (IRL) ‘Meet & Greet’, dus C. zat tevergeefs op een afbericht te wachten 🙂
En terwijl de regen met bakken uit de hemel viel, de straten blank stonden, de vooruitzichten niet best waren én er best wel wat twijfel was bij de vier helden of ze het lastige parcours wel aan konden, vertrokken ze om 9:20 voor de 118 kilometer.
V.l.n.r. Roelof, Daniël, Robert, Jeroen en Marten
(@Roelof1888, @berggeit_ad6, @Cyclopaat, @WebHaaZ en @MartenTerpstra)
Al snel werd er door stromende (en modderige) bergbeken gefietst, want het was eerst draaien en keren rondom de Windraak. De heuvelachtige holle wegen daar fungeren prima als waterafvoer, dus dat was gelijk soppend in de beugels. Hierna ging het door het altijd intrigerende ‘Duustergatsken’ naar Schweikhuizen en vandaar verder richting zuiden (Elsloo, Geule) waar de Slingerberg en Moorveld voor de eerste echte problemen zorgden.
Daniël kraakte al een beetje en dat werd er op de Visweg en de Bosstraat (Valkenburg) niet beter op. Tegen dat onze helden via de Fromberg (noord) richting de Vrouwendelweg gingen, was het beste er wel af. Even later bij de Kruisbergweg besloot hij dan ook wijselijk om in de bezemwagen te stappen. De resterende vier gingen er – dacht C. tenminste – eens goed voor op de pedalen staan, maar een kilometer of twintig en een paar klimmetjes verder, was Jeroen ook aan het eind van zijn Latijn…
In Hulsberg werd dan ook besloten dat C. met hem de kortste route zou nemen naar Sittard, de overige twee reden het hele parcours uit. Dat was ‘netto’ dan nog maar zo’n 15 kilometer meer, maar wel met nog wat lekkere kuitenbijters, zoals o.a. de Weg Langs Stammen. Jeroen en C. kwamen geen obstakels meer tegen, behalve dat C. – zoals meestal in Geleen – 2, 3 keer verkeerd reed, hoewel het toch simpel een kwestie is van de Rijksweg (Noord) volgen. Maar ja, als je dan Orbis linksaf ziet staan, ga je tegen beter weten in toch twijfelen, terwijl dat natuurlijk voor het autoverkeer is…
Afijn, na zo’n 102 kilometer werd Jeroen afgeleverd bij de Stads Sporthal, waar Daniël al lekker gedoucht zat te wachten. C. ging op zoek naar Marten en Roelof, kletste onderweg wat met de verkeersregelaars en vond ze uiteindelijk op een kilometer of 2 voor de finish, waarna ze daar met z’n drieën overheen reden.
Aangezien het aantal deelnemers wat beneden verwachting was – vind je het gek?! – kon er toch ook voor de niet (helemaal) finishers Gladiolen en consumptiebonnen in ontvangst worden genomen – de bonnen werden niet gebruikt, want het ging na het douchen meteen naar Brunssum voor de ‘Meet & Greet’. Natuurlijk werden daar ook de laatste 40 – 50 kilometer van de Eneco Tour live gevolgd vanaf de bank.
We werden vandaag getrakteerd op een prachtig parcours en bij de bevoorrading ook prima voorzien van eten en drinken. Hoewel het daar – rond kilometer 55 – even leek op te klaren, was het toch eigenlijk de hele dag regenachtig en (dus) nat. Jammer, want er was zodoende minder te genieten – desondanks een geslaagd evenement en leuk om de mannen van het team in het echt te leren kennen!
Garmin registratie hier – die is dus wat chaotisch, want C. reed ook nog wat heen-en-weer om achterblijvers moed in te spreken. Bovendien zette hij het ding niet uit toen er in de auto naar huis werd gekoerst, dus die laatste pakweg 10 kilometer tellen niet mee 🙂