Damstring

Aanstaande zondag doet C. voor het eerst mee aan de Dam tot Dam Classic. Een jubileum editie, want Le Champion organiseert de tocht voor de 5e keer.

Zoals de naam al doet vermoeden, wordt er gestart in Amsterdam – vanaf de Dam ook nog eens – en de route gaat langs diverse plaatsen met ‘dam’ in de naam. De fietsers mogen speciaal voor deze tocht door de IJtunnel en dat is toch wel uniek.

Via Zaandam en Oost-Knollendam, gaat het naar het ‘keerpunt’ Schoorldam, waarna het via Obdam, Schardam, Edam, Volendam, Monnickendam, Uitdam en Durgerdam weer richting finish gaat. Alleen Ilpendam wordt niet aangedaan tijdens de 145 kilometer lange route…

De finish is – evenals de start – weer tegenover het koninklijk paleis midden op de Dam in Amsterdam. Er doen zo’n 6.000 fietsers mee waaronder een paar van het team ‘Arnhems meisje fietst’ en dat is voor C. een extra reden om het voorspelde slechte weer te trotseren 🙂

Je moet nog maar zien dat je elkaar vindt trouwens, maar het peleton is tegenwoordig in meerderheid een mobiele Twitterbrigade, dus dat zal wel lukken.

Groter vraagteken is of zijn hamstring hem het fietsen niet gaat beletten. De dag na Boogie’s merkte C. dat zich een vervelend pijntje in zijn linker (achter)been had genesteld. Niet de wel vaker voorkomende stramheid, die er met een beetje hersteltraining zo weer uit is gefietst.

Nee, dit voelde niet goed en dus werd de fysio om raad gevraagd en die constateerde een ‘hamstringblessure’. Een beetje voetballer gaat meteen in de scanner om de precieze schade te bepalen en wordt een week intensief behandeld, maar voor de gewone sterveling zit dat er niet in.

Misschien is rust beter, maar die paar ritten die er nog op het programma staan wil hij toch graag rijden. De toer win je in bed, maar je moet wel fietsen als er gefietst moet worden 🙂

Een voorzichtige testrit vandaag ging in elk geval naar tevredenheid, dus als hij het rustig aan doet, moet het lukken. En anders wordt het een kort rondje over de Dam – ook leuk!