Gisteren voor controle bij de chirurg geweest en die had twee mededelingen: 1) het herstel verloopt zover eigenlijk best goed, misschien zelfs wel beter dan verwacht en een volledig herstel ligt in het verschiet.
Maar 2) dat volledig herstel kan nog wel 9 maanden tot een jaar duren…
Huh, WTF?!
Ad 1) Dat kan ik mij best voorstellen, want uiteindelijk was mijn ‘uitgangspositie’ waarschijnlijk wel beter dan die van de gemiddelde vijftiger.
Je mag aannemen dat die ongezonde geest in een gezond lichaam toch wel ergens goed voor is wat dat betreft.
Ad 2) Uh, hoezo? Nou ja, dat van die leeuw en zo, dat had ik toch wel begrepen?
En ja, het is nou eenmaal zo dat gezien de (relatief) zware aard van het trauma er best lang overheen gaat voordat je daarvan hersteld bent.
Dat ik het in mijn hoofd haalde om zes dagen te freewheelen in Berchtesgaden, laat staan idioot genoeg was om zoiets als een Alpe d’HuZes op mijn todo list te zetten – nou ja, technisch gezien te houden – dat vond hij dus niet echt verantwoord.
Ik begreep wel meteen waarom er weer sprake is van toenemende klachten, maar het leek me in het licht van wat ik zojuist vernomen had, niet erg zinvol om daarover te beginnen – eigen schuld, dikke bult en zo.
En eigenlijk wist ik dat natuurlijk zelf ook al wel. Gezien de inspanningen van vorige week, is het ook niet zo gek dat je daar onder normale omstandigheden al pijntjes aan over houdt.
Ik ben er door alle verhuisbeslommeringen ook nog niet aan toe gekomen om bij de fysio op tafel te gaan liggen en de chirurg had me al verteld dat ik daar zeker naar toe moest.
Die afspraken worden nu dus ingepland, maar aangezien we ook nog een week naar Les Ménuires gaan, vallen er tot 1 juni al niet zo heel veel sessies meer in te plannen – ik ben geen topsporter, dus ik word gewoon geconfronteerd met de gangbare wachttijden, werktijden en overvolle agenda’s.
Maar goed, ik kan niet anders dan er gewoon voor gaan de komende weken en helemaal op 7 juni. Het is me ook niet verboden, hoewel de chirurg voorstelde om m.b.v. Ritalin mijn bijna heilig moeten eronder te krijgen.
Ook werd Paula nog gevraagd of zij er misschien nog wat gezond verstand in kon krijgen, maar die weet wel beter.
Maar ‘all joking aside’, ik zat toch wel even stevig te balen en ik moet best even goed met het asfalt in gesprek komen om 7 juni op een verantwoorde wijze tot een goed einde te kunnen brengen.
Zoveel common sense heb ik hopelijk toch nog wel…