(English version here)
Met het volbrengen vandaag van de dubbel met de veelbelovende titels “The Wretched” en “The Long Scream” zit de 6e etappe erop. Nog maar drie dagen “IWBMATTKYT” en de eindzege in de “Tour of Sufferlandria” zit in de tas.
Reeds in de 1e etappe pakte ik het leiderstricot en het zit mij als gegoten – degene die denkt dat nog van mij af te kunnen pakken, doet er verstandig aan een versnelde studie kansberekening te doen.
Kortweg gezegd, komt het erop neer dat de overlevingskans voor een sneeuwbal in de hel groter is…
Inmiddels ben ik een beetje misselijk van al die stakkers die maar zitten te klagen op de FB pagina dat de Tour of Sufferlandria eigenlijk zo zwaar is.
Het simpele feit dat ze überhaupt zoveel energie kunnen besteden aan dat soort ongein, is het beste bewijs dat ze zwaar overdrijven…
Uit de aangeleverde registratiegegevens blijkt dan ook steevast dat ze maar een beetje zitten te flierefluiten op de fiets. ALS er al registraties worden overlegd; vaak zijn het alleen maar pathetische verhalen over hoe enorm ze hebben moeten afzien.
Nou ja, je hoeft het ook niet te lezen natuurlijk en ik troost me met de gedachte dat Grunter von Agony – de zwaar gestoorde koersdirecteur – er voor een volgende gelegenheid wel op zal toezien dat er een toelatingsprocedure komt.
Ik ga me nog maar weer eens lekker laten afranselen door het duivelsgebroed – dat is de Sufferlandriaanse variant van een massage.