Afgelopen week was ik – als gevolg van de onderkoeling aan het eind van mijn “Rondje Polder” op zondag – behoorlijk van slag. Een paar dagen niet (fatsoenlijk) gegeten, tot donderdag een beetje ziek, zwak en misselijk en helemaal niks getraind.

Hoewel men beweert dat rust een goede voorbereiding is, is helemaal niks doen en pakweg 2,5 kilo afvallen ook niet echt optimaal lijkt mij. De verwachtingen voor de AGR waren dan ook niet zo hoog gespannen.

Bovendien waren de weersvooruitzichten weliswaar beter dan voor de dagen voorafgaand aan de rit, maar echt veelbelovend waren die nou ik weer niet. Ik dacht dus stiekem al aan een kortere route…

Toerversie AGR 2013

Omdat we tegenwoordig niet meer bij Valkenburg in de buurt wonen, moest ik er ook nog eens erg vroeg uit. Ik had bovendien met mijn favoriete fietsspecialist Jos Feron afgesproken dat na afloop mijn crankstel vervangen zou worden, dus ik moest ook een beetje op tijd weer in Schimmert zijn.

Om 4:45 zat ik dan ook in de auto en omdat ik ook nog via Tilburg moest (de A2 was dicht tussen Vught en Eindhoven), was ik pas om 7:00 in Schimmert. Omkleden en daarna richting de start fietsen, zo’n 6 à 7 kilometer.

Ook mijn bescheiden had ik nog niet, dus die werden afgehaald en het stuurbordje met chip werd gemonteerd. Veel warmer dan een graad of 6 was het niet, dus ik was blij toen ik eindelijk – rond 8:10 – richting de startboog kon.

Vanwege de drukte kun je eerst een kwartiertje langzaam vooruit schuifelen, maar net voor 8:30 reed ik over de startmat. Tot aan de Geulhemmerberg is het voorzichtig laveren en niet veel harder dan stapvoets vooruit, maar eenmaal op de eerste klim kun je in elk geval alvast een horde voorbij 🙂

De route is inmiddels goed bekend – af en toe is er wel een kleine wijziging ivm. vergunningen of werkzaamheden, maar verrassingen zitten er normaal gesproken niet in. Wél nieuw voor mij was in elk geval dat de lus richting Teuven – met de Rue de Beusdael – eruit is geknipt, hetgeen ook wel met de vergunningen te maken zal hebben.

Je slingert verder door vrijwel het hele heuvelland en de meeste klimmetjes van enige naam en faam zitten wel in het parcours. Alles bij elkaar zit je op zo’n 2.000 hoogtemeters en dat is best aardig. Voor Strava PR’s hoef je overigens niet naar de AGR, want het is zo stervensdruk, dat je vaak al blij bent dat je niet noodgedwongen af moet stappen

Het is eigenlijk de hele route door ontzettend druk. En dat uitwaaieren (4, 5 dik) op de smalle beklimmingen, plotseling zonder omkijken naar links zwenken om te stoppen of het breeduit naast elkaar midden op de weg staan, gaat uiteindelijk dan ook best vervelen.

Ja, ik ben mij ervan bewust dat het een toertocht is en zeker geen wedstrijd. Maar ook op toerfietsniveau zijn er verschillen in snelheid (kundigheid, inzicht) en niet iedereen trekt er 12 uur voor uit om 150 kilometer – of minder – te fietsen.

Begrijp me goed: het is een prachtige tocht, hoewel niet zo mooi als de door mij uitgezette V4CH, de verzorging is dik op orde en je kunt je verheugen op veel foto’s en filmpjes na afloop, maar het simpelweg te druk. Bovendien zou ik het prettig vinden als ik niet gedwongen zou worden om mij door een bevoorradingspost heen te moeten zwoegen als ik geen behoefte aan voorraad heb.

Zo is de 1e bevoorrading na nog geen 50 kilometer in een – bijna ieder jaar en zo ook dit jaar – zompig weiland. Ik heb dan nog voldoende te eten en te drinken, maar eromheen rijden mag absoluut niet, waarschijnlijk nog op straffe van uitsluiting ook…

En de behoorlijk lange “Efteling rij” bij de finish heb ik rechts laten liggen. Ik heb dus geen aandenken, behalve mijn polsbandje dat ik niet geruild heb voor een pot Isostar. Ben wel benieuwd wat ik heb laten liggen, maar als het weer zo’n flessenopener aan een lintje was, waarschijnlijk niks.

Conclusie: de AGR is een goed verzorgde, mooie tocht, maar ik rijd die voortaan alleen nog maar buiten het AGR weekend. Oh ja: natuurlijk wel gewoon de 150 kilometer (krap 142 in werkelijkheid) gereden 🙂

Garmin registratie AGR

Herstelrondje

Omdat Paula ook zondag nog moest mahjongen, werd er overnacht in een mooie B&B boerderij in Den Dungen, vlakbij Berlicum. Zondag zou ik dan een hersteltraining doen en na een blik op de kaart besloot ik richting Tilburg te rijden.

Via Sint-Oedenrode, Son en Breugel, Best, Oirschot, Middelbeers, Hilvarenbeek en Goirle ging het richting Gilze en Rijen. Bij Gilze kwam ik tot de conclusie dat het geplande vervolg via Dongen, Kaatsheuvel en Waalwijk terug richting Den Bosch wat teveel van het goede zou worden.

Dus boog ik af terug naar het oosten, maar in Tilburg (Noord) was de weg lastig te vinden. Het lusje via Loon op Zand had ik me ook kunnen besparen en in plaats daarvan had ik meteen naar Udenhout kunnen rijden.

Bij Vught koos ik ervoor om “onderdoor” te rijden, via Sint-Michielsgestel en Den Dungen weer terug naar Berlicum. Dat de gemiddelde fietsroute aanwijzing niet verder dan 5 tot 10 kilometer “vooruit” kijkt, betekende dat ik wel veel moest stoppen om weer even op de kaart te kijken wat de volgende halte moest worden.

Uiteindelijk stond de teller op 117 kilometer toen ik weer bij de speellocatie terug kwam en dat was 25 – 30 kilometer meer dan ik mij had voorgenomen. De behoorlijke temperatuursstijging (plm. 15 graden t.o.v. zaterdag) vergde ook zijn tol en die wind komt me inmiddels mijlenver de strot uit.

Toch een lekker “herstelritje” en een totaal van 284 kilometer dit weekend. Op naar de Vacansoleil 4 Challenge Den Bosch!

Garmin registratie Rondje Tilburg

Compilatie van de filmpjes die tijdens de AGR gemaakt worden: