* English here *
Omdat ik mijn gloednieuwe Sensa uiteraard niet vies wilde laten worden – God verhoede! – werd in januari en februari voornamelijk binnen gefietst.
Nou ja, een paar keer buiten op de Bulls , dat wel, maar verder was het toch voornamelijk Zwift en CVT wat de klok sloeg.
Overigens helemaal geen slecht tijdverdrijf en ik ben het dan ook oneens met die zogenaamde bikkels die binnen fietsen gelijk stellen aan een videootje kijken vanaf de bank, maar ik ben het wel met ze eens dat buiten fietsen zo zijn eigen charmes heeft.
In de tussentijd werd de Batbike verder getuned: clip-on aerobars, een ‘all black’ zadel* en een Stages power meter.
Een week na mijn ‘poolexpeditie’ in Vlaanderen, sloeg het weer eindelijk om. Dat wil zeggen, het was droog en er scheen een zonnetje – verder was het nog steeds te fris om met korte mouwen rond te fietsen, maar vooruit.
Zonder meteen al te veel risico te willen nemen/lopen – de automobilist moet uiteindelijk ook weer wennen aan de terugkeer van al die wannabe racefietsers – nam ik een paar welbekende en niet te drukke wegen in mijn achtertuin als testcircuit.
En ondanks de ietwat beperkte bewegingsvrijheid die vier beschermende lagen kleding met zich mee brengt en de dwars door alles heen snijdende wind, kreeg ik toch een goede impressie van mijn Sensa.
Zoals verwacht, gedraagt de fiets zich als een racefiets – al of niet gebruik makend van de aerobars, de aerodynamische positie wordt gemakkelijk gevonden en voelt comfortabel.
Ik zal wat langere ritten moeten maken – tot dusver reed ik 30+, 50+ en 60+ kilometer – om te zien hoe dat zich vertaald naar cyclosportieve toertochten, maar ik heb er alle vertrouwen in dat de fiets daarvoor ook geschikt is.
Ook op de vaak onregelmatige/slecht onderhouden wegen in de polder, gaf de Sensa geen krimp. Ik ben rijden met carbon wielen inmiddels gewend en het voelde gewoon een stuk beter dan voorheen op mijn Element met de Dura-Ace C35 wielen.
Als er één upgrade is die ik je dus zou aanraden, dan zijn het wel de Supra RFC 55 Elite wielen – de standaard wielen voldoen vast ook prima, maar deze zijn gewoon geweldig.
Bovendien, met een breedte van 23 mm en bijpassende 23 mm banden, ziet het er gewoon enorm gemeen (en snel) uit 🙂
(Nota bene: ik ben geen expert op het gebied van wielsets, dat mag duidelijk zijn, maar deze Supra’s presteren fantastisch en ik sla ze hoger aan dan mijn favoriet tot dusver, de Fulcrum Racing 1 die ik op mijn Scapin had.)
Voor zover mijn – gebrekkige – kennis/expertise kan zien, wordt er nergens beknibbeld op materiaal of gemixt met goedkopere componenten. Alles ziet er gelikt, goed verzorgd – met oog voor detail – en perfect bij elkaar passend uit.
Als je mocht twijfelen over de aanschaf van een Sensa, bijvoorbeeld omdat het (nog) geen grote naam is, hoewel dat in Nederland wel meevalt: ik kan je in elk geval deze Giulia van harte aanbevelen. Je krijgt een prima presterende fiets, die er – zeker in mijn uitvoering – geweldig uitziet en een hoop waar voor je geld.
***
* Het San Marco Regale zadel dat ik bij mijn fiets bestelde – want ik rijd daar al jaren op, in verschillende uitvoeringen – bleek glimmend witte strepen te hebben. En dat kan natuurlijk niet op mijn fiets, Sensa.
Nou zal Sensa waarschijnlijk standaard wel de wél zwarte Concor op deze uitvoering monteren, maar ik wilde dus een Regale, alleen niet deze 🙂
Ik heb dus nog extra in de buidel getast voor de Regale Carbon FX en vervolgens nóg iets dieper voor de ovale zadelklemmen die daarvoor nodig zijn…
+++