Ridder van de Lach?
*** Verslag van de dag hier. ***
Als “die hard” toerfietser die in de wintermaanden fervent aan spinning/Tacx trainingen doet, kon ik eigenlijk niet onder de belachelijke queeste “Knight of Sufferlandria” uit.
Sufferlandria is een fictieve staat, waarin alleen maar zichzelf kastijdende fietsers te vinden zijn. Ter lering en vermaak zijn een aantal video’s samengesteld, waarin de verschillende aspecten van de wielrentraining aan de orde komen.
Die video’s zijn behoorlijk intensief en het kenmerk van Sufferlandria is dat er met de nodige humor en zelfspot het uiterste van je gevraagd wordt.
Dat er echt waar mensen zijn die zich daartoe aangetrokken voelen, bewijst onder meer de Facebook pagina.
Eén keer per jaar is de “Tour of Sufferlandria” en daaraan heb ik dit jaar ook meegedaan. Je rijdt dan 9 dagen achter elkaar, één of twee video’s per dag. De nog gekkere inwoners van “SUF”, proberen om achter elkaar minstens 10 Sufferfest video’s te doen, waarna ze “Knight” of “Dame” van Sufferlandria worden.
De video’s worden met een pauze van maximaal 10 minuten ertussen gereden; de gemiddelde video duurt ongeveer 50 minuten, dus het komt er op neer dat je dik 10 uur op de fiets zit. Gezien de intensiteit – die je voor zo’n queeste overigens wel aan mag en eigenlijk moet aanpassen – is dat best wel een uitputtingsslag…
Maar, ik heb al meer idiote dingen gedaan op de fiets en dit kon er ook wel bij – op 28 december 2013 haalde ik mijn “Knight of Sufferlandria” brevet van onvermogen.
En ook deze keer deed ik het voor een goed doel – dat is geen must, maar als je dan zoiets krankzinnings doet, probeer dan tenminste anderen zo gek te krijgen dat ze voor jou spontaan aan een goed doel geven – een soort entreekaartje kopen dus…
CliniClowns was in 2005 mijn eerste kennismaking met deze vorm van “actieve fondsenwerving”, toen ik samen met wat vrienden deelnam aan een spinningmarathon – er zijn talloze goede doelen waarvoor ik dit zou kunnen/willen doen, maar de clowns hebben toch altijd wel een warm plekje in mijn hart gehouden.
Die actie leverde toen 1.020 Euro op en mijn doel was op in mijn eentje toch minimaal de helft op te halen. En dat lukte, dankzij de gulle giften van (virtuele) vrienden van over de hele wereld.