ToS

De bikkelharde rebel van weleer zit tegenwoordig in de “wintermaanden” voornamelijk binnen op z’n fiets.

Dit jaar zou ik meer op de Bulls de paden op, de lanen in, maar ik wist wel dat de meeste kilometers weer binnen gemaakt zouden gaan worden.

En omdat Tacxen nogal geestdodend is, had ik in oktober al op het Internet gezocht naar “motiverende” programma’s om de donkere maand(en) door te kunnen komen (zie Wintervoer).

Om het nieuwe jaar een boost te geven, had ik mij aangemeld voor de Strava Cycling Base Mile Blast: zoveel mogelijk kilometers klokken in januari, binnen of buiten.

En Grunter von Agony, de zwaar gestoorde overlord van The Sufferfest, had bedacht dat het organiseren van een “Tour of Sufferlandria” voor veel – even gestoorde – indoor trainingsbeesten ook een welkome doorbreking van de sleur zou zijn.

Lees verder

(English version here)

Met het volbrengen vandaag van de dubbel met de veelbelovende titels “The Wretched” en “The Long Scream” zit de 6e etappe erop. Nog maar drie dagen “IWBMATTKYT” en de eindzege in de “Tour of Sufferlandria” zit in de tas.

Reeds in de 1e etappe pakte ik het leiderstricot en het zit mij als gegoten – degene die denkt dat nog van mij af te kunnen pakken, doet er verstandig aan een versnelde studie kansberekening te doen.

Kortweg gezegd, komt het erop neer dat de overlevingskans voor een sneeuwbal in de hel groter is…

Lees verder

Morgen start “The Tour of Sufferlandria” – negen dagen afzien, negen dagen “IWBMATTKYT”, “I Will Beat My Ass Today To Kick Yours Tomorrow”…

Feitelijk kan ik trouwens vanmiddag al beginnen, want de zaterdag start op Kiritimati (Kersteiland) al om 11:00 onze vrijdag.

Anderzijds hoef ik me ook niet te haasten, want die dag is pas voorbij als het op Amerikaans-Samoa zover is en dat is zondag(middag) om 12 uur…

Lees verder