Toertochten 2011
Joop Zoetemelk Classic (19 maart, 75 km)
Hel van het Mergelland (3 april, 125 km)
Veenendaal-Veenendaal (9 april, 135 km)
AGR (16 april, 150 km)
Klimmen-Banneux-Klimmen (24 april, 130 km)
Omloop Math Salden (1 mei, 150 km)
Classico Boretti (7 mei, 110 km)
Classico Giro Utrecht (8 mei, 110 km)
Rabo Cycle Tour Amsterdam (15 mei, 150 km)
Vacansoleil 4 Challenge Breda (21 mei, 120 km)
La Chouffe Classic (28 mei, 110 km)
KlimExperience Sprimont (29 mei, 120 km)
Steven Rooks Classic (2 juni, 110 km)
Vacansoleil 4 Challenge Den Bosch (4 juni, 120 km)
Klimtoertocht over de Veluwe (13 juni, 125 km)
Jan Janssen Classic (18 juni, dns)
Limburgs Mooiste (25 juni, 135 km over het nieuwe ‘wedstrijdparcours’)
Hoogtestage Italië (1 – 18 juli)
Luik-Bastenaken-Luik (30 juli, 170 km)
Sean Kelly Classic (6 augustus, 160 km)
De Dood of de Gladiolen (14 augustus, 118 km – met 4 leden van het @TeamAD6Tweets)
Les Géants des Ardennes (20 augustus, 143 km)
Cyclco Vélomédiane Criquelion (27 augustus, 170 km)
Ride for the Roses (4 september, 100 75 km)
Boogie’s Extreme (10 september, 160 km)
5e Dam tot Dam Fiets Classic (18 september, dns)
Vacansoleil 4 Challenge Apeldoorn (25 september, 120 90 km)
Vacansoleil 4 Challenge Scheveningen (2 oktober, 120 km met @TeamAD6Tweets)
Begin december 2010 schreef C. zich in voor de eerste toertochten van 2011, half april was de lijst ruim 20 tochten en 2 klimclinics lang. De agenda zat daarmee redelijk vol en er kwam nog maar mondjesmaat een koers bij; toegevoegd voor het Ardennen Offensief van 2011 werden Les Géants des Ardennes en de Vélomédiane Criquélion (naast LBL en de Sean Kelly Classic). Niet alle voorgenomen tochten werden ook daadwerkelijk gereden, maar het totaal overschreed in 2011 de 3.500 kilometer…
Een groot deel van deze tochten – zeker t/m Limburgs Mooiste – was bedoeld als training voor de hoogtestage voor 2011. Die was van 1 – 17 juli in Italië, kort onderbroken door het EK Mahjong, en de beklimmingen die daar op de originele agenda stonden, logen er niet om. Een beetje training kan dan ook geen kwaad, hoewel veel toertochten in Nederland qua hoogtemeters natuurlijk geen uitdaging zijn. Maar om nou elke week in je eentje de Limburgse / Ardenner heuvels te moeten beklimmen, daar heeft C. ook geen zin in. En vlakke kilometers zijn ook goed voor het uithoudingsvermogen – een beetje wind op kop telt al snel als ‘vals plat’ 🙂
En van dat “beetje wind op kop” kreeg C. meer dan genoeg. Het was dan qua zon (en temperatuur) wel aangenaam – zeker vanaf de 2e helft van april t/m de 1e helft van juni – maar de wind werd steeds meer als spelbreker ervaren. Windkracht 4 was op een gegeven moment al “rustig”, 5 en 6 waren geen uitzondering – zeker op vlakke, kaarsrechte polderwegen, is dat uiteindelijk best vermoeiend. Daarna was het met het mooie weer ook gedaan – de zomer werd alleen in Italië nog als zodanig ervaren – en werd het bikkelen in de regen. Het is ook nooit goed…